In 2007 kocht Boukens zijn huis, dat op gemeentegrond staat en waarover canon (erfpachtrente) aan de stad moet worden betaald. „Daar heb ik ook geen moeite mee. Maar twee jaar geleden ging er een identiek huis in de straat op dezelfde grondoppervlakte en ook gebouwd in de jaren zeventig in de verkoop. Tot mijn verbazing bleek de jaarlijkse canon daar maar 917 euro te zijn, terwijl ik 3370 euro per jaar betaal!” stelt Boukens.
Wat blijkt: de eerstgebouwde huizen op de Hodenpijlkade blijken onder meer gunstigere erfpachtbepalingen te hebben dan de twee jaar later gebouwde bungalows in hetzelfde bouwblok. Niet alleen is de canon aanzienlijk lager, ook is de erfpachtperiode van Boukens’ huizenblok veel korter. Hij krijgt al over tien jaar een herziening van het erfpachtbedrag, wat doorgaans tientallen malen hoger ligt dan het oude. De buren krijgen de herziening pas over 35 jaar. „Dus ik betaal niet alleen een stuk meer, maar ik moet ook nog langer betalen. En op het waarom van deze rare situatie, krijg ik al twee jaar geen bevredigend antwoord”, aldus Boukens.
Zijn raadsman Jeroen Corter vult aan: „Het is een vreemde situatie, die in strijd is met het gelijkheidsbeginsel waarbij een deel van de bewoners wordt bevoordeeld ten opzichte van de ander. En we hebben het niet over een paar dubbeltjes.”
Volgens de woordvoerder van verantwoordelijk wethouder Maarten van Poelgeest (ruimtelijke ordening) is het niet raar dat er verschillende tarieven gelden „omdat er een ander contract is afgesloten met een deel van de straat”. Amsterdam is eigenaar van 80 procent van de grond en verdient jaarlijks bakken geld aan het verpachten daarvan.
bron: De Telegraaf 10-08-2012
Reacties
Een reactie posten